رَّبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِوَٰلِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيۡتِيَ مُؤۡمِنٗا وَلِلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُؤۡمِنَٰتِۖ وَلَا تَزِدِ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا تَبَارَۢا
Rabbig firli ve lil validejje ve li men dehale bejtije mu´minen ve lil mu´minine vel mu´minati ve la tezidi – z – zalimine illa tebaren
“Gospodaru moj, oprosti meni, i roditeljima mojim, i onome koji kao vjernik u dom moj uđe, i vjernicima i vjernicama, a nevjernicima samo propast povećaj!” (Sura Nūḥ, 28. ajet)
رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ
Rabbi hebli mine-s-salihine
“Gospodaru moj, daruj mi porod čestit!” (Sura Eṣ-Ṣāffāt, 100. ajet)
فَتَبَسَّمَ ضَاحِكٗا مِّن قَوۡلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوۡزِعۡنِيٓ أَنۡ أَشۡكُرَ نِعۡمَتَكَ ٱلَّتِيٓ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَٰلِدَيَّ وَأَنۡ أَعۡمَلَ صَٰلِحٗا تَرۡضَىٰهُ وَأَدۡخِلۡنِي بِرَحۡمَتِكَ فِي عِبَادِكَ ٱلصَّٰلِحِينَ
Rabbi evzi´ni en eškure ni´meteke -l-leti en ´amte alejje ve ala validejje ve en e´amele salihan terdahu ve edhilni birahmetike fi ´ibadike-s-salihine
“I on se nasmija glasno riječima njegovim i reče: “Gospodaru moj, omogući mi da budem zahvalan na blagodati Tvojoj, koju si ukazao meni i roditeljima mojim, i da činim dobra djela na zadovoljstvo Tvoje, i uvedi me, milošću Svojom, među dobre robove Svoje!” (Sura En-Neml, 19. ajet)
هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُۥۖ قَالَ رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ
Rabbi hebli milledunke zurrijeten tajjibeten inneke semi´u -d-duai
“Gospodaru moj” – reče – “podari mi od Sebe čestita potomka, jer se Ti, uistinu, molbi odazivaš!” (Sura Āli-ʿImrān, 38. ajet)
وَزَكَرِيَّآ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ
Rabbi la tezerni ferden ve ente hajrul varisine
“I Zekerijjau se – kada zamoli Gospodara svoga: “Gospodaru moj, ne ostavljaj me sama, a Ti si jedini vječan!” (Sura El-Enbijāʾ, 89. ajet)
وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ
La ilehe illa ente subhaneke inni kuntu mine-z-zalimine
“I Zunnunu se, kada srdit ode i pomisli da ga nećemo kazniti – pa poslije u tminama zavapi: “Nema boga osim Tebe, hvaljen neka si, a ja sam se zaista ogriješio prema sebi!” (Sura El-Enbijāʾ, 87. ajet)
قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
Rabbi inni euzubike en eseleke ma lejse li bihi ilmun ve illa tagfirli ve terhamni ekumminel hasirine
“Gospodaru moj” – reče – “Tebi se ja utječem da Te više nikad ne zamolim za ono što ne znam! Ako mi ne oprostiš i ne smiluješ mi se, biću izgubljen.”(Sura Hūd, 47. ajet)
رَبِّ ٱجۡعَلۡنِي مُقِيمَ ٱلصَّلَوٰةِ وَمِن ذُرِّيَّتِيۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلۡ دُعَآءِ
Rabbidž´alni mukime-s-salati ve min zurrijeti rabbena ve tekabbel duai
“Gospodaru moj, daj da ja i neki potomci moji obavljamo molitvu; Gospodaru naš, Ti usliši molbu moju! (Sura Ibrāhīm, 40. ajet)
فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا
Rabbi zidni ilmen
Neka je uzvišen Allah, Vladar Istiniti! I ne žuri s čitanjem Kur’ana prije nego što ti se objavljivanje njegovo ne završi, i reci: “Gospodaru moj, Ti znanje moje proširi!” (Sura Ṭāhā, 114. ajet)
وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ
Rabbi euzubike min hemezati-š-šejatin
i reci: “Tebi se ja, Gospodaru moj, obraćam za zaštitu od priviđenja šejtanskih, (Sura El-Muʾminūn, 97. ajet)
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ
Ve euzubike Rabbi en jahdurun
i Tebi se, Gospodaru moj, obraćam da me od njihova prisustva zaštitiš!” (Sura El-Muʾminūn, 98. ajet)
وَقُل رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ
Rabbig fir verham ve ente hajru-r-rahimin
I reci: “Gospodaru moj, oprosti i smiluj se, Ti si najmilostiviji!” (Sura El-Muʾminūn, 118. ajet)
قَالَ رَبِّ ٱنصُرۡنِي عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
Rabbin surni alel kavmil mufsidine
“Gospodaru moj” – reče on – “pomozi mi protiv naroda grješnog!” (Sura El-ʿAnkebūt, 30. ajet)